ورس 1 :
من دوست دارم كه تو با ورق و قلم من // از دست ترس فرار كني نياد نفست بند
مثل نابغه ها كه كار ميكردن بغل من // اصلآ نمي خوام تو رو بكنم از هدفت پرت
فقط چرا بايد اين حرفا بهت هر دفعه زد // كه تو نبايد استفاده كني از وقت زرد
اگه لازم باشه ضايعت ميكنم وسط جمع // كه اگه نكنم بعد پا ميشي يه علف هرز
تو اينجا اصلآ سعي نكن كه بشي نسخ بنگ // به وجود بيار از كار زيادت ترك دست
بذار از كلماتت بيرون بياد نفس مرگ // فقط واسه ي دشمنات نسازي قفس مرگ
ياد بگير گنده شدي بيرون بياي از در تنگ // اينو ياد بگير از رودخونه و سفر برگ
ما آدما هر چي ميكشيم بوده از دست چپ // پس همش بجنگ با سايه هاي وسط شب
کروس :
سيانور نخور خودتو نكش // كودك درون رو بيرون كن از خود
اينجا دبيرستان نيســت // تو هم قربانيه همون امضايي
ورس 2 :
من اون حرفا رو بهت زدم تو هم رفتي تو فكر // ولي گفتي بذار فراموش كنم هرچي بودش
پس كرك خوبه واسه داشتن جسم فرسوده // اين يه اثر (؟) دوره در رسيدن به محدوده
نه نه نه ... هممون ميگيم اولش بلدم // حداقل تا دمه خط برو بعد بگو برندم
من كه خوب با زر ورق نرسيدم به هدفم // شده بودم يه مترسك وقتي ديدم نسخم
زمين خوردنه پله ها رو ده تا ده تا بالا رفتم // من اعصاب معصاب نداشتم بعد سالها گشتن
به دنبال حقيقت فقط غبارش فريبم داد وقتی شبو هوا پس شد من دوباره ترسیدم
دوباره خزيدم رو زمينو ديدم دوباره همينمو ادامه بدم ميشم دچار شبي سرد
من لگد اصلآ نمي خواستم بزنم به بختم اگه بدنم نمي لرزيد من همين بود انگل
کروس :
سيانور نخور خودتو نكش // كودك درون رو بيرون كن از خود
اينجا دبيرستان نيســت // تو هم قربانيه همون امضايي
ورس 3 :
بايد دستم خشاب باشه واسه جنگ جهاني // تو ميگي بيا امتحان كنيم از بنگ حوالي
من كه مزرعه رو كشيدم الان يه كله خرم // اونقدر ديوونم كه ميتونم برم به جنگ پلنگ
چنگ ميندازم به صورت شير جنگل شرف // تو چي كار ميكني ؟ مي دونم داري مشغله همش
روزاتم يكي از يكي ديگه مسخره ترن // ولي مشكلي نيست چون من هنوز دستمه قلم
همونيم كه خيلي كلمات تو دفترش هست // ولي الان همه مشكلامو با اسلحه زدم
بعضياشون نيمه جون بعضيا هنوز ميكشن نفس // ولي در اصل همين بسته واسه اول نبرد
چون جونه من در معرض خطر مشكلاته // بكشم كنار ؟ دنيا از اولشم كشته داده
منم يكيشو من كشته ميشم يا كشته ميدم // منظورم جنگ با افكاره بده ميگيري چي ميگم ؟
کروس :
سيانور نخور خودتو نكش // كودك درون رو بيرون كن از خود
اينجا دبيرستان نيســت // تو هم قربانيه همون امضايي