اینترو:
هــی هــی هــی
هه هه هه هه!
یه مدتی ساکت بودم دلت تنگــــــ شده بود نه؟
فکر کردی من ساکتم و هیچی نمیگم؟
هه هه! فکر کردی مردم خرن؟
بیگی ( Notorius B.I.G ) راست میگفت...
این کار بهترین دوستتو تبدیل به بدترین دشمنت میکنه!
آره... بیگی راست میگفت!
021 ، آهــــااا! بشین سر جات...

اینترو:
اولین و ، آخرین نمایشنامه ، پسر!
با ما تنظیم بشو میدونی!؟

کروس [ اوج ]:
تا اینجا رسیدم بوده کاره من و قلبم // اون عوضی که کاره من و خط زد
مگه نمیدونه جای من رو "صحنست" ، اون کیه!؟

اینترو:
" خداوندا ، آرامشــی عـــطا فـــرما ، تا بپـــذیرم ، آنچه را که نمیتوانم تغیــیـــر دهم "
" شهامتی که تغییر دهم ، آنچه را که میتوانم ، و دانشی که ، تفاوت این دو رو بدانم "
آمـیـن

کروس [ پیشرو ]:
تو مخت تو خوابه ولو // دور و ور من بوهایه ملو
دور و ور من بوهایه ملو // کسی نمیبینه اونجایه دلو

ورس 1 [ پیشرو ]:
جلو خدا زدی زانو ، تا بشی پلید و دور // زندگی با "نفس آروم" ، تا نشی نابود
بسه همین قانون یا همین تابوت // صدایه بارون میاد نبوده در اینجا نور
از سقف آب میاد وقتی هستی خواب بیدار // از سمت کوه مادیاتت میاد باد زیاد
دیدم ، ماه زیباست اما نگو نابینام // دست پدرو بگیر و با ماها راه بیا
تشنۀ زندگیه بهتر و بهتر / بوده قسمت یا غفلت / میکشیم منت ملت
دنیامون کثیفه به علت ثروت // شیطان میاد جلو منم بهش حسمو بدم
نه ، دور و ور منه بوهایه ملو // اشکالی نداره نبودم تو روزنامۀ نو
همه چی تو امروز و روزایه جلوست // فردا میکنی چیزایی رو که نور داده درو

اینترو:
قدرت ما همیشه ثابت شدست ، تا خورشید و ماه هست ما هم هستیم ، ما هم هستیم...

ورس 1:
وقتی اسلحه در میاد و دستمون // توی غربیا رهبره مسخره ست
فکرش اینه در بیارن قمه // هم من میبینن توی قدی منظره
اگه چیزی قفل بوده رفتیم از درش // همه چیزو باز به هر چی ربط نده
هست پیشــرو شاهه رپ و فلسفه // هر کی تو فکر نقد حرفمه
اینجا جاییه که من هستم // و بعضی وقتا هم مثل مترسکم
زندگی بهم فشار میاره // اما نمیفته رپ از قلم
باید بندازی عکس از مقصد // هیچی نبودم و حرکت کردم
همیشه داشته معرفت قلبم // شیطان میخواد نرسم مقصد
دستای دوست هست تو گردنم // پیش تو توو میدون و مرگـــ منظرم
چرا اونایی که کدو تنبلن // هر روز بدترن سرکوبن همش؟
تو ماشیناشون ( ؟ ) // زحمت من از تو زد تو من لقم
اوو! من ببر جنگلم // همیشه تو فکر فتح منطقه ام

ورس 1 :
من دوست دارم كه تو با ورق و قلم من // از دست ترس فرار كني نياد نفست بند
مثل نابغه ها كه كار ميكردن بغل من // اصلآ نمي خوام تو رو بكنم از هدفت پرت
فقط چرا بايد اين حرفا بهت هر دفعه زد // كه تو نبايد استفاده كني از وقت زرد
اگه لازم باشه ضايعت ميكنم وسط جمع // كه اگه نكنم بعد پا ميشي يه علف هرز
تو اينجا اصلآ سعي نكن كه بشي نسخ بنگ // به وجود بيار از كار زيادت ترك دست
بذار از كلماتت بيرون بياد نفس مرگ // فقط واسه ي دشمنات نسازي قفس مرگ
ياد بگير گنده شدي بيرون بياي از در تنگ // اينو ياد بگير از رودخونه و سفر برگ
ما آدما هر چي ميكشيم بوده از دست چپ // پس همش بجنگ با سايه هاي وسط شب