من ودریچه ی من --- ترانه های قهار عاصی

من و دریچه ی من 

تو و دریچه ی تو 

ببین كه صبح به دروازه ی كه می كوبد 

ستاره های پی آورد شام دوشین را 

ببین كه روز لب بام خانه ی چه كسی 

سرود زایش فردای سبز دامن را 

به پیشواز ورود بهار می خواند؟ 

مرا اگرچه تعلق به هیچ جایت نیست 

زهر چه بیشتر اما 

دلم به بی كسی چشمهات می سوزد 

كه یك بهار گل انتظار چید و كسی 

امید برگ نگاهی در آن بكار نبست 

و در میان سیه كاسه های نومیدیش 

تپید تنگ به بیهودگی و 

( تنگ! ) 

شكست 

خدا خراب كند تخته بند قلب ترا 

كه از سیاهی بسیار او ندانستی 

كدام دست مرا با تو می زند پیوند 

كدام دست مرا از تو دور می سازد