قفس خون میشود تا میکشد آواز آزادی 

کهستان می تپد تا میکند پرواز آزادی 

گلوی بغض سنگ از هیبتش خورشید میزاید 

زهی بانگ بلند مشرق اعجاز آزادی 

اگر ميشد كه دردم را برايت گريه می كردم 

زمين و آسمان را پيش پايت گريه می كردم 

جوانی را وفا را عشق را ديوانگی ها را 

بنام آرزو در يك لقايت گريه می كردم